متن دعای سیفی صغیر (دعای قاموس)
شیخ بزرگوار ثقة الاسلام نوری (عطّر الله مرقده) این دعا را در «صحیفه ثانیه علویه» ذکر کرده و فرموده است: برای این دعا در کلمات ارباب طلسمات و تسخیرات شرح عجیبی است و برای آن آثار شگفتی ذکر کرده‌اند و من چون اعتماد بر آن آثار نداشتم از ذکر آن‌ها خودداری کردم، ولی اصل دعا را از باب مسامحه از روی اقتدا به علمای برجسته ذکر می‌کنم.
به گزارش وبلاگ مناجات، متن دعای قاموس به شرح زیر است.
و آن دعا این است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ رَبِّ أَدْخِلْنِى فِى لُجَّةِ بَحْرِ أَحَدِیَّتِکَ ، وَطَمْطَامِ یَمِّ وَحْدانِیَّتِکَ، وَقَوِّنِى بِقُوَّةِ سَطْوَةِ سُلْطانِ فَرْدانِیَّتِکَ ، حَتَّىٰ أَخْرُجَ إِلىٰ فَضَاءِ سَعَةِ رَحْمَتِکَ ، وَفِى وَجْهِى لَمَعاتُ بَرْقِ الْقُرْبِ مِنْ آثارِ حِمایَتِکَ ، مَهِیباً بِهَیْبَتِکَ ، عَزِیزاً بِعِنایَتِکَ ، مُتَجَلِّلاً مُکَرَّماً بِتَعْلِیمِکَ وَتَزْکِیَتِکَ،
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است؛ پروردگارا مرا در ژرفای دریای یگانگی‌ات و در میان اقیانوس یکتایی‌ات وارد ساز و با نیروی چیرگی سلطنت تنهایی‌ات، توانمند گردان تا به فضای بی‌کران رحمتت درآیم، درحالی‌که در چهره‌ام درخشندگی‌های پرتو قرب از آثار حمایتت فروزان باشد و به شوکتت پرشکوه باشم و به عنایتت عزیز باشم و به آموزش و پرورشت بزرگ و بزرگوار باشم،
وَأَلْبِسْنِى خِلَعَ الْعِزَّةِ وَالْقَبُولِ ، وَسَهِّلْ لِى مَناهِجَ الْوُصْلَةِ وَالْوُصُولِ ، وَتَوِّجْنِى بِتاجِ الْکَرامَةِ وَالْوَقارِ ، وَأَلِّفْ بَیْنِى وَبَیْنَ أَحِبَّائِکَ فِى دارِ الدُّنْیا وَدارِ الْقَرارِ ، وَارْزُقْنِى مِنْ نُورِ اسْمِکَ هَیْبَةً وَسَطْوَةً تَنْقادُ لِىَ الْقُلُوبُ وَالْأَرْواحُ ، وَتَخْضَعُ لَدَىَّ النُّفُوسُ وَالْأَشْباحُ،
خدایا خلعت‌های عزّت و قبولی را بر من بپوشان و برایم راه‌های پیوند و پیوستگی را هموار کن و به تاج کرامت و وقار تاجدارم نما و میان من و شیفتگانت در دنیا و آخرت پیوند انداز و از نور نامت شوکت و قوّتی به من عنایت کن که دل‌ها و جان‌ها مطیع من گردند و نفوس و بدن‌ها نزد من فروتن شوند،
یَا مَنْ ذَلَّتْ لَهُ رِقابُ الْجَبابِرَةِ ، وَخَضَعَتْ لَدَیْهِ أَعْناقُ الْأَکاسِرَةِ ، لَامَلْجَأَ وَلَا مَنْجٰا مِنْکَ إِلّا إِلَیْکَ ، وَلَا إِعانَةَ إِلّا بِکَ، وَلَا اتِّکاءَ إِلّا عَلَیْکَ؛ ادْفَعْ عَنِّى کَیْدَ الْحاسِدِینَ ، وَظُلُماتِ شَرِّ الْمُعانِدِینَ ، وَارْحَمْنِى تَحْتَ سُرادِقَاتِ عَرْشِکَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ ، أَیِّدْ ظاهِرِى فِى تَحْصِیلِ مَراضِیکَ ، وَنَوِّرْ قَلْبِى وَسِرِّى بِالاطِّلاعِ عَلىٰ مَناهِجِ مَساعِیکَ،
ای آن‌که گردن گردنکشان برایش خوار گشته و پادشاهان در پیشگاهش فروتن شده‌اند، پناهگاه و راه رهایی از تو جز به تو نیست و کمکی نیست جز از تو و تکیه‌گاهی نیست جز بر تو؛ خدایا! بداندیشی حسودان و تیرگیهای شرّ دشمنان را از من دور کن و به من مهر ورز زیر سراپرده‌های عرشت، ای گرامی‌ترین گرامیان، ظاهر هستی‌ام را در به دست آوردن خشنودی‌ات تأیید کن و قلب و نهادم را با آگاهی بر راه‌های رسیدن به پیشگاهت روشن فرما.
إِلٰهِى کَیْفَ أَصْدُرُ عَنْ بابِکَ بِخَیْبَةٍ مِنْکَ ، وَقَدْ وَرَدْتُهُ عَلىٰ ثِقَةٍ بِکَ ؟! وَکَیْفَ تُؤْیِسُنِى مِنْ عَطائِکَ وَقَدْ أَمَرْتَنِى بِدُعائِکَ ؟!
خدایا چگونه از در خانه‌ات مأیوس و ناامید بازگردم درحالی‌که با اعتماد به تو وارد آن شدم و چگونه از عطایت ناامیدم می‌کنی درحالی‌که مرا به دعا در پیشگاهت فرمان دادی؟!
وَهَا أَنَا مُقْبِلٌ عَلَیْکَ ، مُلْتَجِئٌ إِلَیْکَ ، باعِدْ بَیْنِى وَبَیْنَ أَعْدائِى کَما باعَدْتَ بَیْنَ أَعْدائِى، اخْتَطِفْ أَبْصارَهُمْ عَنِّى بِنُورِ قُدْسِکَ وَجَلالِ مَجْدِکَ ، إِنَّکَ أَنْتَ اللّٰهُ الْمُعْطِى جَلائِلَ النِّعَمِ الْمُکَرَّمَةِ لِمَنْ نَاجَاکَ بِلَطائِفِ رَحْمَتِکَ ، یَا حَىُّ یَا قَیُّومُ ، یَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ وَصَلَّى اللّٰهُ عَلىٰ سَیِّدِنا وَنَبِیِّنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ أَجْمَعِینَ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ.
اینک به تو روی آورده‌ام و از تو پناه می‌جویم، بین من و دشمنانم دوری انداز، چنان‌که بین دشمنانم دوری انداختی، به نور پاک و عظمت و بزرگواری‌ات دیدگان دشمنانم را از دیدن من نابینا کن، به یقین تو، خدای عطابخش نعمت‌های بزرگ و باارزش به بندگان نجواگر خویش هستی که با لطائف رحمتت تو را می‌خوانند، ای زنده، ای پاینده، ای صاحب بزرگی و کرامت و درود خدا بر مولای ما و پیامبر ما محمّد و بر خاندان پاک و پاکیزه‌اش همه و همه.
منبع: عرفان
